MANNA 904 Je angsten vanuit geloof onder ogen zien
Heb je gemerkt hoe makkelijk we gericht zijn op de zorgen en problemen die we tegenwoordig hebben? Nu er helaas minder mogelijkheden zijn voor sociale contacten en we onze levensstijl moeten aanpassen, verliezen veel mensen de realiteit compleet uit het oog. Mijn idee is dat we er veel verstandiger aan doen om onze angsten in geloof onder ogen te zien.
Sommigen vinden dit misschien een enorme stap, maar voor mij werkt het in ieder geval. Om deze nieuwe realiteit te kunnen overleven zijn in deze onzekere tijden drastische maatregelen nodig. We lijken nergens meer invloed op te hebben en laten ons makkelijk meesleuren door de golven van onze onzekerheid.
Als eigenaar van wat wordt beschouwd als een essentieel bedrijf zit ik niet alleen maar zes dagen per week op kantoor. Ik blijf contact met mijn klanten zoeken, via de telefoon, e-mail en onlinesessies. Mijn klanten hebben me nodig en omgekeerd, en ik heb al velen van hen kunnen bemoedigen nu we allemaal nog steeds in deze crisis zitten.
Dat doet me denken aan een heel bekend Bijbelgedeelte, dat te vinden is in Mattheüs 14:22-36. Jezus had Zijn discipelen naar de andere kant van het meer gezonden, terwijl Hij alleen een heuvel op ging om daar te bidden. Dat was op de avond nadat Hij vijfduizend mensen te eten had gegeven, met slechts vijf broden en twee vissen. De volgende ochtend in alle vroegte ging Jezus naar Zijn discipelen toe op een wel heel ongewone manier: lopend over het water. Toen ze Hem zagen, werden Zijn leerlingen bang en schreeuwden ze het uit van angst, omdat ze dachten dat ze een geest zagen.
“Maar meteen sprak Jezus hen aan en zei: ‘Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bevreesd.’ Petrus antwoordde Hem en zei: ‘Heere, als U het bent, geef mij dan bevel over het water naar U toe te komen.’ Hij zei: ‘Kom!’ En Petrus klom uit het schip en liep op het water om bij Jezus te komen. Maar toen hij op de sterke wind lette, werd hij bevreesd, en toen hij begon te zinken, riep hij: ‘Heere, red mij!’ Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast en zei tegen hem: ‘Kleingelovige, waarom hebt u getwijfeld?’ En toen zij in het schip geklommen waren, ging de wind liggen.” (Mattheüs 14:27-32).
Als we ons alleen maar richten op de onrust om ons heen, kunnen we net als de apostel Petrus verzinken in wanhoop en verslagenheid.
Als we ons alleen maar richten op de onrust om ons heen, kunnen we net als de apostel Petrus verzinken in wanhoop en verslagenheid. Maar let eens op wat Petrus deed toen hij begon te zinken. Onmiddellijk riep hij: “Heere, red mij!” En dat is precies wat Jezus deed. Hij stak Zijn hand uit en redde Petrus uit de golven. Petrus wist dat hij zonder hulp verdrinken zou. En net als bij Petrus wacht Jezus tot we Hem om hulp vragen.
Psalm 46 begint als volgt: “God is ons een toevlucht en kracht; Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden. Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën. Laat haar water bruisen, laat het schuimen, laat de bergen beven door haar onstuimigheid.”
De Psalmen staan vol met verzekeringen dat de Heer er zal zijn in moeilijke tijden. Luister naar de woorden van de apostel in 1 Petrus 5:6-7: “Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt. Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u.”
Petrus had aan den lijve ondervonden dat de Heer hem zou oprichten in tijden van nood. Jezus is er voor iedereen die zijn of haar vertrouwen op Hem stelt. Als je niet overtuigd bent van de kracht van de Heilige Geest en het vertrouwen mist dat hierboven staat beschreven, zet dan een moedige stap in geloof en zoek het in deze moeilijke tijd in Zijn armen. Belijd gewoon dat je zondig bent, wees bereid om je te bekeren van je zondige gewoontes en vraag Hem om je op te nemen in Zijn familie van gelovigen. Als je dat eenmaal hebt gedaan, kun je je angsten in geloof onder ogen zien.
Gespreksvragen
Wat is tot nu toe je grootste angst geweest in deze lange periode van uitdagingen, die niet alleen veroorzaakt worden door de pandemie, maar ook door de sociale onrust en andere onverwachte ontwikkelingen?
Mensen praten vaak over hun “geloof”, terwijl uit hun daden een gebrek aan waarachtig vertrouwen blijkt. Hoe zou je het soort geloof omschrijven waar het in deze eMeal over gaat?
Kende je het verhaal van Jezus’ discipelen die zonder Hem het meer op waren gegaan en Hem over het water naar hen toe zagen lopen? Wat vind je van de reactie van Petrus? Hoe zou je zelf hebben gereageerd als je in zijn schoenen had gestaan?
De aangehaalde psalm gaat over God die “een toevlucht en een kracht is en een hulp in benauwdheden”. Vind je dit troostrijk? Waarom wel of niet? Hoe zou dit gedeelte nog meer betekenis voor je kunnen krijgen?
In de onderstaande Bijbelteksten kun je meer lezen over dit onderwerp.
Psalm 46:1-11; Jesaja 40:27-31; Jeremia 29:11-13, 33:2-3; Hebreeën 12:1-3; 1 Johannes 4:16-18
Verzonden door CCA Nederland op zaterdag 17 april 2